Neerbeek

Het dorp werd voor het eerst schriftelijk vermeld in 1225. De scheiding van de twee gebieden kwam in 1661 tot stand als gevolg van het Partagetraktaat. Sindsdien sprak men van een kerkdorp Staats-Neerbeek en het gehucht Spaans-Neerbeek. Het laatste behoorde tot de Zuidelijke Nederlanden, maar kwam in 1839 toch aan Nederland. De aanleg van de Staatsmijn Maurits leidde tot uitbreiding van Neerbeek. In 1931 kwam er een eigen parochiekerk. In de 2e helft van de 20e eeuw bouwde men woonwijken in noordwestelijke richting, tot tegen de Provinciale weg en de Rijksweg 76. Spaans Neerbeek werd kort na 1965 volgebouwd door Geleen.

Neerbeek ligt op het Plateau van Graetheide op een hoogte van ongeveer 73 meter., naar het noorden, westen en zuidwesten ingeklemd tussen bebouwing en chemiebedrijven. Het wordt vanouds doorstroomd door de Keutelbeek, maar deze is geheel overkluisd. Naar het zuidoosten toe begint het open gebied en ligt de helling naar het Centraal Plateau. Hier vindt men ook het Vrouwenbos.